Allerzielen, een uur van gedenken en troost

Het was zaterdagavond en het regende pijpenstelen, maar binnen in de kerk was het warm, geborgen en mooi. In een kring gezeten luisterden we naar Psalm 90 en naar gedichten over ouders, kinderen, vroeger en nu. Iedereen stak een lichtje aan voor de mensen die in het licht zijn en de vele namen die deze dag opgeschreven waren werden nu hardop genoemd. De verstilde muziek van Federico Mompou was wonderschoon en gaf iedereen de tijd om stil te staan bij de eigen gedachten en herinneringen.

Gij, schuilplaats zo lang al, geslacht na geslacht… Leer ons dat de dagen tellen, dan kleurt wijsheid heel ons hart! (uit psalm 90)

De tafel was versierd met grote gouden vruchten (kweeperen uit een privé boomgaard) symboliseerden de vruchten van je leven, die jij zelf hebt mogen plukken of die je nalaat aan anderen. De altijd-groene klimop staat symbool voor het eeuwige leven, de trouw van God, de eeuwen door.

• 

• 

• 

• 

• 

•