Tisch-rede
Tijdens de Vriendenmiddag van Stichting Vrienden van de Zwaan hield Marleen Kool als stadsdominee Tisch-rede, geheel in de Lutherse traditie. Hier kun je de tekst nalezen
“Hoop is dat ding met veertjes dat neerstrijkt in de ziel,” schreef Emily Dickinson.
“Het zingt een liedje zonder woorden, stoppen doet het niet — en nooit.”
Het leek ons zinnig voor deze middag over hoop te spreken. Een gewaagd thema ook, in onze dagen waar conflicten op het wereldtoneel onze samenleving verdelen, waar het lijden van mensen en bloedvergieten ons aangrijpen, waar de grote uitdagingen van klimaat en volhoudbaarheid ons de adem benemen. Je kunt er wanhopig van worden. Waar haal je de hoop vandaan? Komt het ooit goed met de wereld? Het is een vraag van alle tijden, van mensen die goed om zich heen kijken en het benauwd krijgen. Zoals wij soms ook, als we eerlijk kijken. Velen u en ik, we smachten naar tekenen van hoop.
Maar wat ís hoop eigenlijk? En waarin krijgt zij gestalte?
