In november, als de blaadjes vallen en de natuur zich terugtrekt is het tijd om ook zelf even stil te staan en te gedenken wie overleden zijn. Al die mensen, hun namen, hun leven, hun werk. Ze leven voort in onze herinneringen. En wij zouden niet zijn geworden wie we zijn, zonder hen. We gedenken hen en overdenken ons eigen leven met teksten uit de Bijbel en moderne gedichten.
In de kerk hangen prachtige foto’s van strand en zee. Dat is een project van Monique de Vroomen, getiteld: “waarom die haast, weet jij wanneer je werk af is” . Rondom tijd, haast en rust cirkelt ook de muziek: Cees-Willem van Vliet (piano) en Diederik van Dijk (cello) spelen o.a. Arvo Pärt: “Spiegel im Spiegel”
Ieder wordt uitgenodigd om een kaars aan te steken voor wie gemist wordt.
Teksten: Diederiek van Loo
Beelden: Monique de Vroomen
Muziek: Cees-Willem van Vliet (orgel en piano) en Diederik van Dijk (cello)